Ο ρόλος της νεολαίας σήμερα...

Από την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΑ.ΣΟ.Κ

Από την Αριστερή Πρωτοβουλία της Ν ΠΑΣΟΚ πήραμε το κείμενο που ακολουθεί. Διαβάστε λοιπόν τι γίνεται στον εσωτερικό κόσμο του ΠΑΣΟΚ

Ο ρόλος της νεολαίας στις σημερινές κρίσιμες συνθήκες ήταν το κεντρικό θέμα συζήτησης στην εκδήλωση της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ της Αριστερής Πρωτοβουλίας που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο σε αίθουσα κεντρικού Ξενοδοχείου στην Αθήνα.
Στην ομιλία του το μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, κάλεσε τους νεολαίους να ανατρέψουν το παλιό, να ξαναφτιάξουν το Κίνημα και να αντισταθούν στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που υποθηκεύουν το μέλλον τους.Αναφέρθηκε στη σημερινή πολιτική συγκυρία μιλώντας για μια ζοφερή πραγματικότητα:
«Ζούμε μια πραγματικότητα ζοφερή, γκρίζα και...

φοβική για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Η ασκούμενη Κυβερνητική πολιτική είναι σε σύγκρουση με τα πιστεύω μας, είναι σε σύγκρουση με τις προεκλογικές μας υποσχέσεις, είναι σε αντίθετη κατεύθυνση με τα οράματα μας, είναι κάτι άλλο, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΣΟΚ!
Η Κυβέρνηση δυστυχώς παραδόθηκε αμαχητί στις άγριες διαθέσεις των πιο σκληρών μονεταριστικών κύκλων της Ευρώπης με τη βοήθεια των «Δούρειων Ίππων», που χρησιμοποιήθηκαν στο εσωτερικό της!
Η Κυβέρνηση τέθηκε σε κηδεμονία, προσημείωσε την Εθνική Ανεξαρτησία και ανακάλυψε με καθυστέρηση τον αδιέξοδο δρόμο που επέλεξε, αποθεώνοντας τις αγορές και αναγορεύοντας σε μονόδρομους, τις πεπατημένες των πιο σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Ο δρόμος για το σοσιαλισμό μετατράπηκε σε επικίνδυνο μονοπάτι με μόνιμα θύματα αυτούς που ποτέ δεν έφταιξαν, αυτούς που πάντοτε μας στήριξαν, αυτούς που εναπόθεσαν τις τελευταίες τους ελπίδες για μια αξιοπρεπή ζωή σε εμάς.»
Αναφερόμενος δε στη νεολαία σημείωσε:

«Έτυχε στη δική σας γενιά, να ζήσετε την τελική αναμέτρηση ενός πραγματικού πολέμου. Ενός αληθινού πολέμου, ο οποίος- προς το παρόν- δεν διεξάγεται με όπλα, αλλά είναι το ίδιο καταστρεπτικός και βίαιος. Ενός οικονομικού πολέμου που μαίνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Οι σημερινές δυνάμεις του άξονα είναι οι τραπεζίτες και οι σημερινοί σύμμαχοι είναι οι παγκόσμιοι πολίτες.
Άνθρωποι κάθε ηλικίας που βλέπουν τη ζωή τους να λεηλατείται από τους επικυρίαρχους του χρήματος και τα όνειρά τους να ακυρώνονται απ' τις άπληστες αγορές.
Άνθρωποι όπως εγώ κι εσείς, που επιμένουμε να σκεφτόμαστε σοσιαλιστικά κι αρνιόμαστε την υποταγή μας σ' αυτούς που έχουν για θεό τους το χρήμα.
Τώρα είναι η ώρα, τώρα που η Πατρίδα απειλείται, είναι η ώρα να σταθούμε κι εμείς.
Αυτοί μας θέλουν να στεκόμαστε απελπισμένοι μπροστά στο γκισέ της Τράπεζας.
Εμείς θα σταθούμε στους δρόμους.
Αυτοί μας θέλουν μπροστά στη τηλεόραση τρομαγμένους απ' τη νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα.
Εμείς θα σταθούμε ο ένας πλάι στον άλλον και θα βρούμε τη δύναμη να υπηρετήσουμε τις αλήθειες.
Αυτοί μας θέλουν κλεισμένους στον εαυτό μας, να νοιαζόμαστε μονάχα να σώσουμε την τσέπη μας.
Εμείς νοιαζόμαστε για την Ελλάδα και τους Έλληνες, γιατί ξέρουμε καλά, πως αν χαθεί η Πατρίδα, αν δυστυχήσουν οι συνάνθρωποι, τότε θα γίνουμε περιπλανώμενοι φτωχοί σ' ένα αφιλόξενο και ανελεύθερο κόσμο.»
Ο Γ. Παναγιωτακόπουλος αναφέρθηκε στην κρίση των πολιτικών νεολαιών λέγοντας:
«Η κρίση του πολιτικού συστήματος δεν άφησε ανέπαφες τις πολιτικές νεολαίες. Που αργά αλλά σταθερά από μαζικές οργανώσεις με έντονες ιδεολογικές και πολιτικές αναζητήσεις μετατράπηκαν σε εκλογικούς μηχανισμούς κρούσης και αργότερα σε αποιδεολογικοποιημένους συνομιλητές του συστήματος.
Δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξω ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα οι οργανώσεις της νεολαίας από δυναμικά κομμάτια κατάληξαν να είναι χώροι παραγωγής και ανάδειξης μικρών και μεγάλων παραγόντων, που ασχολούνται κυρίως με την προσωπική τους ανέλιξη, όχι σαν αποτέλεσμα μιας διαχρονικής παρουσίας και δράσης στους μαζικούς χώρους αλλά ως «συνεργάτες» κεντρικών στελεχών!
Είναι μια εικόνα άσχημη, μίζερη που δεν ταιριάζει στις δικές μας παρακαταθήκες.»
Από την πλευρά του, στην εισήγηση του, το μέλος του Εθνικής Αντιπροσωπείας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, Παναγιώτης Γιακαλής αναφέρθηκε αναλυτικά στα προβλήματα της σημερινής νεολαίας, καλώντας τους νέους να συσπειρωθούν γύρω από τη Νεολαία ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να διεκδικήσουν ένα καλύτερο αύριο.
«Όπου και αν βρεθεί ο νέος βιώνει τις συνέπειες της κρίσης αλλά και των λανθασμένων πολιτικών που αντί να λύνουν δημιουργούν επιπλέον προβλήματα!
Στους χώρους της εργασίας η γενιά των 700 ευρώ μετατρέπεται σε γενιά των 400, αν και εφόσον βρει δουλειά, αν και εφόσον εκτιμηθούν οι γνώσεις μας.
Οι νέοι επιχειρηματίες συναντούν την αδιαφορία. Κανένας σχεδιασμός για παροχή κινήτρων σε νέους επιχειρηματίες σε συνδυασμό με τη γραφειοκρατία κάνουν κάθε προσπάθεια για επιχειρηματική κίνηση μετέωρο βήμα .
Οι νέοι αγρότες βιώνουν την εγκατάλειψη της υπαίθρου αλλά και την αδυναμία του κράτους να τους δώσει επιπλέον κίνητρα παραμονής στα χωριά τους, προκειμένου να αξιοποιήσουν τις όποιες περιουσίες τους. Η μετανάστευση και η ετεροαπασχόληση είναι δυστυχώς και εδώ η λύση που προκρίνεται
Στα πανεπιστήμια αντιμετωπίζονται με τη λογική της παραγωγής μηχανών που θα βοηθήσουν αύριο το σύστημα, χωρίς ουσιαστικές γνώσεις, χωρίς κίνητρα για να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες τους. Η παιδεία εξακολουθεί να παραμένει ταξική στερώντας από τους οικονομικά ασθενέστερους και ικανούς το δικαίωμα να ολοκληρώσουν τα μεταπτυχιακά τους και την εξειδίκευση.
Τα πτυχία παραμένουν άχρηστα χαρτιά για μια αγορά εργασίας που ακόμη και σήμερα δέχεται ως βασικό προτέρημα το μέσον και τις γνωριμίες.
Την ίδια στιγμή που τα καλύτερα μυαλά της χώρας επιλέγουν την μετανάστευση σε χώρες του εξωτερικού η ελληνική αγορά γεμίζει με πτυχία αμφιβόλου αξίας από χώρες του εξωτερικού.»
Περιγράφοντας τους στόχους για τη Νεολαία ΠΑΣΟΚ, ο κ. Γιακαλής σημείωσε:
«Εμείς θέλουμε και πιστεύουμε σε μια νεολαία.
Υπεύθυνη, ριζοσπαστική και αυτόνομη, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη.
Που έχει κριτική σκέψη και πρόταση.
Που δεν φοβάται να κατακρίνει αλλά και να επικρίνει.
Που μαθαίνει μέσα από τα λάθη της.
Που μπορεί να εκφράζεται μέσα από τη συλλογική κινηματική δράση και όχι μέσω αναφορών σε βουλευτικά ή υπουργικά πρόσωπα.
Που λειτουργεί χωρίς αποκλεισμούς και προκαταλήψεις.
Που έχει πρόταση ρεαλιστική αλλά συγχρόνως μπορεί και να ονειρεύεται.
Που αμφισβητεί κάθε κομματική ‘αυθεντία’. Σεβόμαστε τους αγώνες τους όμως θέλουμε μόνοι μας να διαμορφώσουμε την κοινωνία που θα ζήσουμε.
Που δείχνει στην πράξη την απαξίωσή της στο υπάρχον πολιτικό σύστημα.
Που διεκδικεί και προσφέρει χωρίς να ζητά ανταλλάγματα.
Που διαδίδει τον εθελοντισμό και την ανιδιοτελή προσφορά».